Zes weken nadat hij bij FC Eindhoven zijn eerste profcontract had getekend, moest Mitchel van Rosmalen afscheid nemen van zijn opa Willy van der Kuijlen. ‘Onze droom gaat verder’, schreef de negentienjarige middenvelder op het bidprentje. Hij is vastberaden en wil zelf ook een topvoetballer worden. Over de bijzondere bloedlijn tussen twee eigenzinnige Helmonders.
De ogenschijnlijke toevalligheden stapelden elkaar op sinds duidelijk was dat Willy van der Kuijlen de laatste fase van zijn leven inging. ‘Nee’, countert Mitchel van Rosmalen kordaat. ‘Zoveel toeval bestaat niet. Dat kan niet. Het moest zo zijn. Alsof het allemaal geschreven is. Wat er is gebeurd, heeft een betekenis. Welke dat is, weet ik nu uiteraard nog niet. Ik ben pas negentien jaar. We zullen zien. Ik wil net als hij de top halen. Dat weet ik wel.’