Ik moet de laatste tijd veel denken aan een reportage die jaren geleden in dit tijdschrift stond. Een journalist gaat twee dagen op bezoek bij Clarence Seedorf in Italië. Clarence laat hem het trainingscomplex van AC Milan zien. Denkt u maar aan Lee Towers die iemand de Ahoy-hal laat zien. Breed armgebaar. ‘Hier zitten dan duizenden mensen en die geef ik allemaal een hand. Daar genieten de mensen van, want ik ben heel gewoon gebleven.’
Clarence laat de journalist het krachthonk zien. Beste van het beste. Steeds maar weer benadrukt Seedorf dat alles bij AC Milan tot in de details is geregeld. Aan het eind van de reportage wordt beschreven hoe Clarence met zijn halve familie gratis komt eten bij een restaurant. Hij is de koning van Milaan.
Matthijs de Ligt eet de komende vier maanden koude pizza in een verlaten steeg. Stukgekookte pasta kan hij krijgen, in een trog. In Turijn rijden ze je deze week met hun scooter omver als je vier koffie bestelt. Vier is een verboden getal in Turijn. Matthijs debuteerde afgelopen zaterdag in de basis van Juventus en speelde tegen Napoli in de tweede helft een doodsbange wedstrijd.
Ik zag dat al een beetje aankomen. Vlak na het derde doelpunt van Juventus, een degelijke schuiver van Cristiano Ronaldo, komt Matthijs close-up in beeld. Hij loopt op de breedlachende Ronaldo af en doet dan iets wat tussen een omhelzing en een high five in zit. ‘Niet doen jongen’, zei ik hardop. ‘Niet doen. Jezelf blijven.’