Halverwege de topper tussen Napoli en Juventus viel mijn oog op Giorgio Chiellini. Hij was geconcentreerd bezig de ruimtes tussen hem en zijn teamgenoten zo klein mogelijk te houden. Hij wees naar links en riep iets, waarna Miralem Pjanic een meter naar achteren hupte. De verdediger had zich samen met tien anderen opgesloten in een denkbeeldig vierkant en keek op eigen helft toe hoe de tegenstander de bal rondspeelde op zoek naar iets van ruimte.
Het organiseren van een elftal is een vak. En in het geval van Chiellini een roeping. Anderhalf jaar geleden luidde hij de noodklok in een interview. Hij had het gevoel dat hem en anderen iets werd opgedrongen dat hij als volgt samenvatte: de Guardiolisatie van het voetbal. Het succes van Pep Guardiola en zijn ploegen heeft volgens Chiellini tot copycatgedrag geleid. Iedereen moet maar vanuit de achterhoede kunnen opbouwen. Volgens de Italiaan is daardoor een hele generatie mandekkers verloren gegaan en heeft het Italiaanse voetbal iets van zijn onweerstaanbare magie verloren.