Valt zijn naam, in een gesprek met voetballers die met Adriano Leite Ribeiro hebben mogen trainen en spelen, dan volgt steevast een stilte. Verschijnt er een grimas op het gezicht en dwaalt de blik af richting de einder. Want was er ooit een voetballer begenadigd met zoveel talent zoals hij?
Nee, zo bezwoer Zlatan Ibrahimovic, aanvalspartner bij Internazionale. ‘Hoe hij was… Hij was een beest. Hij kon schieten vanuit iedere hoek. Niemand kon hem tackelen, niemand kon hem de bal afpakken. Ja, hij was een beest.’
Vlak nadat Adriano was opgestegen richting de hemel, door Brazilië nagenoeg in zijn eentje naar de Copa América te leiden, werd hij verzwolgen door het vuur van de hel
L’Imperatore noemden de Italianen hem, al lang voordat Adriano pas écht zijn entree had gemaakt bij Internazionale. De Keizer werd in Milaan gezien als natuurlijke opvolger van Ronaldo en geen mens twijfelde eraan dat de 22-jarige spits zijn illustere landgenoot ook binnen de kortste keren zou doen vergeten. Maar vlak nadat Adriano in Peru was opgestegen richting de hemel, door Brazilië nagenoeg in zijn eentje naar de zevende Copa América in de geschiedenis te leiden, werd hij verzwolgen door het vuur van de hel. Niet meer dan tien dagen zaten tussen het absolute hoogte- en dieptepunt in zijn leven. Dat met de plotselinge dood van papai voor hem heel lang niet meer de moeite waard leek.
Nu hij onlangs weer eens een boekje opendeed over zijn vrije val, hebben we een portret uit ons VI-archief opgeduikeld van de spits met de donderende linker die in een diepe depressie raakte, ver wegdreef van zijn grote liefde, zoals hij het zelf eens noemde, en in 2018 toch weer achter een bal aan wilde jagen. De Engel van Vila Cruzeiro was op zijn 36ste hongeriger dan ooit en waarschijnlijk ook fitter. Lichter in elk geval gezien zijn bijdrages op Instagram destijds. Maar de gebroken vleugel bleek ook toen nog niet voldoende geheeld om weer te kunnen vliegen.
