Gary Lineker zwaait na het huidige seizoen af als presentator van Match of the Day. Daarmee komt een einde aan een dienstverband van 26 jaar. In VI Rebound brengen we het portret naar aanleiding van de zestigste verjaardag van Lineker opnieuw onder de aandacht.
De zon was net ondergegaan, afgelopen woensdagnamiddag, toen de wereld even volledig tot stilstand kwam. Of beter: de voetbalwereld. Het NOS Journaal van acht uur begon diezelfde avond niet met het overlijden van D10S, maar met elkaar besmeurende politici van dezelfde club. Op bijna alle andere mediaplatforms ging het echter over niets anders en stroomden de condoleances en dierbare herinneringen binnen. Een van de mooiste eerbetonen aan Diego kwam uiteraard van de zoon van een marktkoopman uit Leicester.
Rio Ferdinand, Michael Owen en Peter Crouch, de heren analytici van die avond, hingen werkelijk aan de lippen van oud-spits en presentator Gary Lineker, toen die uit zijn stoel opstond om uit te leggen hoe uniek dat pluisje uit Villa Fiorito is geweest. Wat hem deed uitstijgen hoog boven iedere andere voetballer. Met op de achtergrond het Champions League-decor van BT Sports trapte de presentator een denkbeeldige bal de lucht in, om vervolgens met de armen over elkaar te staan wachten. ‘He wacked it as high as he could, and then he waited.’ Totdat de bal weer terugkeerde op aarde. ‘And he went bang and did it again. Hij deed dat dertien keer in totaal en meer dan drie stappen hoefde hij daarbij nooit te zetten. Wij zaten ernaar te kijken en dachten: Oh… Dat is, dat is... onmogelijk.’
Hij heeft toegegeven dat hij Maradona de Hand van God-goal niet lang heeft nagedragen. Terwijl de Argentijn hem met dat valse spel wel van een van zijn stoutste dromen beroofde. Het is typisch Lineker
Het tafereel wordt nog indrukwekkender als je je bedenkt dat de ‘we’ waarover Lineker sprak de spelers waren van het FIFA Rest of the World-team dat het op 8 augustus 1987 ter ere van het eeuwfeest van de Engelse Football League opnam tegen een selectie van de toenmalige First Division. ‘We’ waren naast Lineker zelf onder anderen Michel Platini, Igor Belanov, Dragan Stojkovic, Paulo Futre en Preben Elkjaer Larssen. Pelé was ook aanwezig in Wembley Stadium. ‘Ik weet nog dat ik niet veel later weer terug aan het trainen was bij Barcelona, toen we het allemaal zelf eens probeerden. De beste prestatie was drie keer, en dan moesten ze echt rennen voor die derde. Ik heb verder nooit meer iemand gezien die zo’n prachtige affectie had voor de bal.’
De manier waarop Lineker de anekdote – die inmiddels al miljoenen keer is bekeken – vertelde, daar droop het respect, de bewondering, het enthousiasme van af. Als een klein kind dat voor het eerst een vol voetbalstadion inloopt. Hij heeft ook toegegeven dat hij, in tegenstelling tot heel veel landgenoten, Maradona de Hand van God-goal niet lang heeft nagedragen. Terwijl de Argentijn hem met dat valse spel wel van zijn stoutste droom beroofde. Het is typisch Lineker.
Weinigen in de voetballerij die zo vergevingsgezind zijn. Voor vriend én vijand kan hij compassie tonen, hij kan zich in anderen verplaatsen of iemand juist een spiegel voorhouden. En dat vervolgens verpakken in de meest simpele, heldere quotes, ook nog regelmatig voorzien van die Britse zelfspot. Niet voor niets heeft het gezicht van BBC’s Match of the Day en tal van andere sportprogramma’s zo veel volgers op Twitter. Bijna vijf miljoen meer dan Harry Kane, de huidige aanvalsleider van de Engelse nationale ploeg (7,7 om 3 miljoen)! Een profiel van de man die deze maandag zestig jaar wordt, aan de hand van een aantal belangrijke personen in zijn leven.