Komende zondag wacht een thriller in Eindhoven. Koploper PSV kan zich voor de 24ste keer in de historie kronen tot landskampioen als het afrekent met rivaal Ajax. Een turbulent seizoen nadert een zinderende climax. VI legt - mede aan de hand van videobeelden - beide clubs op tien bepalende punten langs de meetlat.
Visie van de clubleiding
PSV: Rust, stabiliteit en continuïteit
Bij PSV functioneert de trojka Toon Gerbrands-Marcel Brands-Phillip Cocu al jaren naar behoren. Natuurlijk knettert het af en toe binnenskamers, maar naar buiten toe straalt de clubleiding voortdurend controle en eenheid uit. De kwaliteiten van de mensen aan het roer zorgen ervoor dat ze niet in de war raken als het even slecht gaat en dat te grote euforie wordt getemperd als het goed gaat. Dat bracht rust, stabiliteit en continuïteit. De positie van Cocu aan het begin van dit seizoen is daarvan een goed voorbeeld. Na een mislukt seizoen en de Europese uitschakeling door Osijek was de druk op trainer en clubleiding direct tot kookhoogte gestegen. Maar in de eerste Eredivisie-wedstrijd tegen AZ zagen Brands en Gerbrands dat het met de chemie tussen Cocu en de spelers wel goed zat. De clubleiding bleef rustig, de coach bleef zitten en smeedde een vooralsnog hecht en winnend collectief. Dat de drie er dezelfde visie op topsportbeleving op na houden, is een groot voordeel. Bij PSV staat winnen op één, twee en drie. Hoe dat gebeurt, vindt de clubleiding niet relevant. Het gaat om het winnen van prijzen. Daarom staat bij PSV het kapitaal op het veld en niet op de bank. Indien PSV de 24ste landstitel binnensleept – het derde kampioenschap in de laatste vier jaar – voldoet het aan de doelstelling en blijkt de gehanteerde clubvisie de juiste.
Bij PSV staat winnen op één, twee en drie. Hoe dat gebeurt, vindt de leiding niet relevant
Ajax: Zwalken en dolen
In een paar maanden tijd van Peter Bosz via Marcel Keizer naar Erik ten Hag. Het is een kenmerkend voorbeeld van het huidige zwalkende beleid van Ajax. Vorig jaar in juni ging de clubleiding niet akkoord met de wens van Bosz om door te selecteren in zijn staf. Bosz werd subtiel richting de uitgang verdreven en de interesse van Borussia Dortmund deed de rest. Maar niet getreurd, want het ging niet om Bosz maar om de lijn-Ajax, was de opvatting van de clubleiding. Die lijn was ingezet, met voetbal vol vermaak en uitstekende prestaties in de Europa League. Keizer was volgens de beleidsbepalers dé aangewezen persoon om de lijn-Ajax door te trekken. Hoewel er aanwijsbare (tragische) redenen waren voor een stroef begin, had de clubleiding van Ajax half september al het oordeel geveld: Keizer moest ingeruild worden voor Ten Hag. Met Ten Hag kozen de beleidsbepalers voor een volledig andere koers. Maar dat niet alleen: waar bepaalde aankopen (vleugelverdedigers) onder Keizer nog onhaalbaar waren, werd er plotseling in januari wel doorgepakt op de transfermarkt. Jarenlang toonde Ajax een kwetsbaar en niet te volgen beleid op spelersvlak, dit seizoen gaat dat op voor de stoelendans om de trainerspositie. Al met al toont het vooral een visie vol gebreken en lijkt een periode van alweer vier jaar zonder prijs geen toeval.
Jarenlang toonde Ajax een kwetsbaar en niet te volgen spelersbeleid, dit seizoen gaat dat op voor de trainerspositie