Wanneer een groot talent op zijn zestiende veelbelovend doorbreekt, zijn er vaak twee wegen te bewandelen. Of er ligt een prachtige carrière voor hem in het verschiet, of hij moet later continu uitleggen waarom de potentie niet is waargemaakt. Vraag het Freddy Adu, Bojan Krkić of Ismaïl Aissati. Ook Richairo Zivkovic (24) kan hierover meepraten.
Daarom gaan we in dit interview met Zivkovic niet continu praten over wat er mis is gegaan in het verleden. Of over die keer dat hij parkeerwachter moest spelen op De Toekomst omdat hij als jonge gozer een paar keer te laat kwam bij Ajax. Zivkovic staat inmiddels onder contract bij de Chinese club Changchun Yatai. Vorig jaar werd hij tijdelijk ondergebracht bij Sheffield United en Guangzhou City, waar Giovanni van Bronckhorst destijds trainer was. Hij heeft nu een lijst van acht clubs achter zijn naam. 'Soms denk ik ook: kan ik niet wat langer bij een club blijven?', vraagt de spits zich vanuit China hardop af.
Zivkovic vertelt over het aanbod dat hij niet kon weigeren, zijn leven in Changchun, debuteren in de Premier League en zijn ambities om alsnog te slagen in Europa.
Hey Richairo, hoe is het daar in China?
'Goed, ik zit nu in trainingskamp in Guangzhou omdat de temperaturen in Changchun momenteel onder nul zijn. In de winter kan het daar gewoon -21 worden. De voorbereiding op het seizoen is hier meestal trainingskamp op trainingskamp.'
Wanneer heb je voor het laatst een wedstrijd gespeeld?
'2 december. Door corona is de competitie nu een tijdje uitgesteld naar 20 april. Veel buitenlandse spelers zijn nog niet eens in China nu. Als je corona hebt gehad en nog antistoffen in je lichaam hebt, kom je het land niet in. Het wordt sowieso lastig om mijn vriendin, familie en vrienden dit jaar deze kant op te krijgen of om zelf even terug naar Nederland te gaan.'
Begin 2019 maakte je de overstap vanuit België naar China. Hoe kwam die transfer tot stand?
'Het ging in die tijd financieel heel slecht met KV Oostende. De ooit zo ambitieuze club was een beetje in verval geraakt. We speelden om degradatie, trainers werden gewisseld en onze eigenaar Marc Coucke kocht Anderlecht. De Europese markt was dicht en alleen China, de Verenigde Staten, Rusland en het Midden-Oosten bleven over. Ik had zoiets van: ik wacht gewoon tot de zomer om een volgende stap te maken. Tot er een belachelijk aanbod uit China kwam. 99% kans dat je daar in mijn situatie geen nee tegen zegt.'
