EK-historie in vogelvlucht: Danish Dynamite in Zweden

Vakantievierende Denen zorgen voor een stunt. Denemarken heeft zich niet geplaatst voor het EK in buurland Zweden, maar bondscoach Richard Møller Nielsen mag zijn selectie alsnog bijeenroepen nadat duidelijk is geworden dat Joegoslavië vanwege de burgeroorlog ontbreekt. Hoewel de Deense voetballers niet al daadwerkelijk met een cocktail op het strand lagen, groeit het toernooi uit tot een waar sprookje. De Deense sensatie krijgt na de groepsfase pas echt gestalte. Een gelijkspel tegen Engeland en een nederlaag tegen Zweden bieden weinig uitzicht op succes, maar de 2-1 zege in de laatste groepswedstrijd tegen Frankrijk effent het pad naar iets moois.

Nederland laat in de halve eindstrijd de kans op een nieuwe finale liggen. Denemarken sleept een 2-2 gelijkspel uit het vuur en wint vanaf de strafschopstip. Marco van Basten, vier jaar eerder nog de grote held, mist oog in oog met Peter Schmeichel nadat Dennis Bergkamp en Frank Rijkaard in de reguliere speeltijd de goals van Henrik Larsen hebben weggepoetst. In de finale tegen Duitsland geven treffers van John Jensen en Kim Vilfort het sprookje een passend slot.

Oranje wint in de groepsfase door een goal van een piepjonge Bergkamp met 1-0 van Schotland, waarna Nederland tegen het GOS (voormalig Sovjet-Unie) niet verder komt dan 0-0. In de laatste groepswedstrijd swingt Nederland langs Duitsland, dat door het vallen van de muur voor het eerst als verenigd land aantreedt. Goals van Rijkaard en Rob Witschge zorgen al snel voor weelde. Hoewel Duitsland via Jürgen Klinsmann voor de aansluiting zorgt, betekent een fraaie aanval met Bergkamp als eindstation de beslissing: 3-1. De mede door die zege hooggespannen verwachting kan vervolgens tegen de latere kampioen dus niet waargemaakt worden. Oranje is twee jaar na het rampzalig verlopen WK van 1990 ook Europees kampioen af.

• Meer over

• Europees Kampioenschap 1992 Zweden