'Ik heb oren naar een vertrek bij Feyenoord'
'Dat ik op het laatste moment nog afviel voor het EK met Jong Oranje, paste uitstekend in mijn seizoen. Wéér een tegenvaller. Nu kijk ik naar de wedstrijden met een moeilijk en zuur gevoel. Stiekem hield ik er natuurlijk wel een beetje rekening mee, aangezien er sowieso een paar spelers moesten afvallen, maar op het moment dat je het bericht krijgt, valt het toch rauw op je dak. Bondscoach Foppe de Haan zei dat hij dacht aan andere jongens meer te hebben. Tja, daar kon ik hem toch weinig ongelijk in geven...'
'Het toernooi van Toulon is best leuk om te mogen spelen, maar qua aanzien en aandacht toch een stuk minder. Ik moet eerlijk zijn dat het ook in Zuid-Frankrijk niet echt lekker met me is gelopen. Ik heb zeker wel mijn best gedaan, maar in de eerste wedstrijd, tegen Ghana (1-1, red.), kwam het er niet voldoende uit. Het laatste duel, met Portugal, heb ik niet eens meegemaakt, doordat ik tegen China in een sprint een hamstringblessure opliep. Ik voelde meteen dat het misging. Uit voorzorg ben ik direct richting huis gegaan, waardoor het seizoen voor mij ook afliep met een kater.'
'Als je me een beetje hebt gevolgd, weet je dat ik het afgelopen jaar van de ene tegenvaller in de andere ben gevallen. Ten eerste was er natuurlijk de algehele malaise in Rotterdam. Feyenoord is al mijn hele leven mijn cluppie en het is dan ook moeilijk te accepteren dat zo'n groot instituut de afgelopen jaren zóver is afgegleden. Oorzaken? Tja, die zullen er ongetwijfeld zijn, maar ik kan ze niet noemen. Sowieso is het een bekend verschijnsel dat je na veel dieptepunten vanzelf in een grote negatieve spiraal terechtkomt, dat is bij ons niet anders geweest. Want wij hebben kwalitatief gezien natuurlijk geen mindere selectie dan een club als FC Groningen. Het loopt niet, dan ontstaan er irritaties en vervolgens loopt het nog veel minder. In de kantlijn speelde zich ook nog eens mijn eigen strijd af. Een strijd tegen mezelf, maar net zo goed tegen de buitenwereld.'
'Telkens leek ik even op te klimmen, maar donderde ik weer net zo hard van de berg af. Het wilde niet. En op dit moment moet ik constateren dat ik niets verder ben dan twee jaar geleden toen ik met Oranje Onder-20 speelden op het WK. Waar het aan ligt? Voor een groot deel natuurlijk aan mezelf. De stappen die ik heb gezet zijn veel te klein geweest, mede door een kuitbeenbreuk.Intussen merk ik dat mensen een ander beeld van me krijgen. Altijd was ik een groot talent, een snelle speler op de flank, maar inmiddels hebben ze hun vraagtekens. Mijn voorspelbaarheid zou ook te groot zijn. Misschien moet ik meer aan mijn acties werken, maar ik ben ervan overtuigd nog steeds van grote waarde te kunnen zijn op de positie van rechterspits.'
'Tegen Ajax speelde ik dit seizoen mijn beste wedstrijd, je zag de oude Tim, maar kort daarna zat ik weer op de bank. Telkens was het eigenlijk hetzelfde liedje, een lekkere serie heb ik nooit kunnen maken. Misschien volgend jaar wel, en de kans is groot dat het dan in een ander shirt gebeurt. Ik ben erachter dat het op deze manier niet langer kan doorgaan. Of het nu aan mij of aan Feyenoord ligt, er móét iets veranderen. Verhuur of verkoop, de gesprekken zijn al gaande. Doordat ik altijd helemaal Feyenoord-minded ben geweest, kan ik het me niet voorstellen ooit elders te voetballen, maar op dit moment heb ik wel oren naar die optie. Ik heb speelminuten nodig om beter te worden, zodat we volgende zomer weer lekker positief over een mooie toekomst in Rotterdam-Zuid kunnen praten.'Tim Vincken is speler van Feyenoord.