Kuipers-index: Voor Skomina en Geiger moet het einde WK zijn

Zweden - Zwitserland 1-0

De finale-favorieten Alireza Faghani en Björn Kuipers kunnen hun Sloveense concurrent Damir Skomina van het lijstje eindstrijd-kandidaten afstrepen. Skomina kon zijn twee eerdere WK-optredens geen goed vervolg geven tijdens Zweden-Zwitserland.

Hij begon nog veelbelovend, door een aantal maal keurig de voordeelregel toe te passen waar dat kon en twee onbenullige handsgevallen weg te wuiven. Valon Behrami kwam goed weg zonder gele kaart, des te merkwaardiger was het dat de Zweed Mikael Lustig wel een gele prent kreeg voor licht vasthouden. Volgens de regel te verdedigen, maar juist als de grenzen lijken te vervagen en zwaardere charges nauwelijks bestraft worden komt het vreemd over. Dat Lustig nu geschorst is doet uiteraard niet ter zake, al maakte dat het ongeloof waarschijnlijk wel groter aan Zweedse zijde. Skomina moest zelfs bondscoach Janne Andersson vermanend toespreken. Maar zoals al vaak dit WK blijkt, worden protesten nauwelijks bestraft met kaarten.

Na rust slingerde Skomina ook Valon Behrami op de bon voor een licht vergrijp. Ook de Zwitsers verbaasden zich daar terecht over. Kort daarna maakte Behrami een zwaardere overtreding en mocht hij blijven staan. Dat was dus inconsequent. Dat de Zweedse spelers daarna Behrami een tweede gele kaart aan wilde smeren had Skomina wel in de smiezen.

Michael Lang werd in de blessuretijd eerst niet bestraft toen hij een duidelijke overtreding maakte, maar even later was Lang toch de pineut. De rode kaart was volgens de regel terecht, want het duwtje op de doorgebroken speler was bewust op de tegenstander gericht en niet op de bal. Skomina wees echter te gretig naar de stip. Hij, of in ieder geval zijn assistent, had moeten waarnemen dat de overtreding buiten het zestienmetergebied plaatsvond. Dat zag Skomina nu nadat VAR Daniele Orsato hem naar het scherm had geroepen. Waar dit WK de VAR-beslissingen niet veel extra tijd leken te kosten, was Skomina lang bezig om tot het juiste oordeel te komen. De wedstrijd, die het nemen van de vrije trap direct was afgelopen, kende er een rommelig einde door.

Scheidsrechter: Damir Skomina (Slovenië) 5,5

Colombia - Engeland 1-1 (Engeland wns)

We mogen het (nog) niet weten, maar het kan bijna niet anders of de scheidsrechters hebben voor dit WK de instructie gekregen een stuk coulanter te zijn dan in nationaal en Europees verband. Vooral als het gaat om protesteren en theater is veel meer toegestaan dan normaal. Waartoe dat kan leiden, zagen we al eerder bij met name Neymar en in veel andere wedstrijden. Tijdens het slotstuk van de achtste finale, Colombia-Engeland, kwam het allemaal samen in één duel. Hoezo, fair play? Hoezo, voetballers hebben een voorbeeldfunctie?

Natuurlijk is een WK-wedstrijd wat anders dan een potje campingvoetbal en geldt dat dus ook voor de intensiteit waarmee er wordt gespeeld. Maar in beide gevallen zijn er spelregels die moeten worden nageleefd en is er een scheidsrechter die daarvoor dient te zorgen. Mark Geiger was tijdens het treffen tussen Colombia en Engeland niet op die taak berekend. De Amerikaan is van origine wiskundedocent en als hij in het klaslokaal net zo goed de orde handhaaft als op het voetbalveld, dan komt er van lesgeven weinig terecht.

Geiger begon nog sterk en had een half uur lang het duel goed in de hand. Hij floot niet kinderachtig en trad verbaal kordaat op bij dreigende binnenbrandjes. Een goede arbiter voelt echter aan dat hij bij aanhoudend wangedrag en gezeur een grens moet stellen en het niet bij praten alléén kan laten. Geiger koos echter permanent voor de rol van diplomaat en prompt glipte de wedstrijd hem steeds verder uit de vingers. Na 38 minuten trok hij zijn eerste kaart, een gele voor Wilmar Barrios, die tijdens gerommel bij een vrije schop met zijn hoofd tegen de kin van Jordan Henderson duwde. Een kopstóót was het niet en Henderson ging mee in het Zuid-Amerikaanse volkstoneel door ter aarde te storten, maar met geel – waarschijnlijk ingefluisterd door VAR Danny Makkelie – mocht Barrios niet klagen. De milde sanctie was het sein voor beide ploegen de grens van het toelaatbare steeds vaker te overschrijden. Voetballers zijn wat dat betreft soms net kinderen: ze kijken hoe ver ze kunnen gaan en als ze merken dat correctie uitblijft, gaat het van kwaad tot erger. En zie dan nog maar eens de teugels weer in handen te krijgen.

Dat lukte Geiger dan ook lange tijd niet. Zijn gebrek aan autoriteit kwam het best tot uiting toen hij in de 54ste minuut de Engelsen een penalty toekende, nadat Carlos Sánchez bij een hoekschop Harry Kane had omklemd. Dat Kane de eerste overtreding maakte, had Geiger niet gezien, maar dát was in een overvol strafschopgebied nog verklaarbaar en had Makkelie kunnen/moeten herstellen. Veel erger was dat de Amerikaan vervolgens drie minuten lang (!) de Colombiaanse protesten over zich heen liet komen. Met één of meer gele kaarten had hij dat in de kiem kunnen smoren, maar hij verzuimde dat. De lankmoedige Geiger gaf in alle tumult wél geel aan Henderson, die deze keer een hoofdduw uitdeelde in plaats van ontving.

Daarna ontspoorde het duel en trok Geiger ineens drie gele kaarten in zes minuten. Hij móést wel en daar had hij het zelf naar gemaakt. Prompt begrepen de spelers dat eindelijk de streep was getrokken en zie daar: ze stapten er niet meer overheen. In de verlenging ging alleen Juan Cuadrado nog op de bon, maar verder bleef het relatief rustig. Omdat de voetballers beseften dat er ineens wél een pakkans was.

Schedsrechter: Mark Geiger (Verenigde Staten) 4,5

Klassement na negentien WK-dagen:

• Meer over

• Zwitserland
• Zweden
• Colombia
• Engeland
• Wereldkampioenschap Rusland 2018
• Zweden - Zwitserland (1-0)
• Colombia - Engeland (4-5)