Liverpool en Manchester City, voetbal voor de lesboeken

Süleyman Öztürk

07.30,

14 sep. 2019

In zijn Premier League-voorbeschouwing staat Süleyman Öztürk deze keer stil bij de titanenstrijd tussen Liverpool en Manchester City, die elkaar ook dit seizoen tot het uiterste drijven.

Liverpool en Manchester City, voetbal voor de lesboeken

Kunnen Liverpool en Manchester City een seizoen lang ongeslagen blijven? Een beetje rare vraag misschien na vier speelronden. Maar een dergelijk scenario uitsluiten is niet verstandig.

Liverpool verloor sinds het begin van vorig seizoen maar één competitiewedstrijd. Dat was op 3 januari van dit jaar, uit bij Manchester City. Een duel waarin een belachelijk hoog niveau werd gehaald. Ik denk dat het de beste voetbalwedstrijd van het afgelopen seizoen was. Op tactisch gebied, op speltechnisch gebied, op mentaal gebied, op fysiek gebied. Manchester City liet in heel 2019 maar vijf punten in de competitie liggen. Eind januari verloor City bij Newcastle United. Dat was een wedstrijd waarin de ploeg van Guardiola zeventig procent balbezit had, eigenlijk geen kans weggaf, maar niet door de muur van Newcastle wist te voetballen die Rafa Benítez op St. James' Park had opgetrokken.

Begin dit seizoen speelde Manchester City met 2-2 gelijk tegen Tottenham Hotspur in een duel waarin het niveauverschil ontluisterend groot was. Zo groot dat je je moet afvragen of je nog wel met goed fatsoen over een topzes kunt spreken in Engeland. In de Premier League is sprake van een toptwee en daarna een tijdje niets. Het had tegen Tottenham ook 6-2 kunnen worden.

Een seizoen lang ongeslagen. Dat was de kwestie. Ik denk dat het kan. Het gaat me er verder niet om of het ook daadwerkelijk gebeurt. Het is meer de constatering dat twee ploegen elkaar zo hebben opgestuwd, dat je nauwelijks nog zwakke plekken ziet. Liverpool en Manchester City hebben elk op hun eigen wijze de grenzen van de perfectie benaderd. De ploeg van Pep Guardiola is in balbezit beter. De ploeg van Jürgen Klopp is zonder bal beter. Het is orde tegenover chaos. Geometrie tegenover de pletwals. De bal tegenover de benen. Simpel gesteld, dan. Want Liverpool is in balbezit steeds beter geworden, terwijl City de problemen zonder bal steeds beter weet te maskeren.

Het is allebei voetbal voor de lesboeken. Hoe bouw ik van achteruit op? Hoe verover ik het middenveld? Wanneer moet ik als buitenspeler naar binnen, buiten of diep? Intrigerend is ook het verschil tussen de spitsen Roberto Firmino en Sergio Agüero. Ze moeten allebei bewegen ten opzichte hun ploeggenoten en de bal. Alleen doen ze dat op totaal verschillende wijzen.

Manchester City en Liverpool spelen op dit moment het beste voetbal in Europa. Twee trainers hebben het voor elkaar gekregen van de beste voetballers ook het beste team te maken. Alleen door toeval of pech of een wonder kunnen ze nog een wedstrijd verliezen.

Nog een vraag die tot nadenken stemt: is het mogelijk dat een ploeg in de Premier League drie jaar op rij tegen de honderd punten pakt? Nee, dat is onmogelijk. Toch kan het dit seizoen zomaar gebeuren. En die ploeg kan dan ook nog de titel mislopen. Bijzondere tijden.