Rudi Völler, mikpunt van haat en de beruchte fluim van Rijkaard

De reden om dat dertig jaar na dato nog eens op te rakelen? De verjaardag van Völler. De Duitse oud-international, tegenwoordig directeur bij Bayer Leverkusen, viert op deze Tweede Paasdag zijn zestigste verjaardag. En daardoor gaan de gedachten toch weer terug naar 24 juni 1990, toen de rivaliteit tussen Nederland en (West-)Duitsland op zijn hoogtepunt was en beide rivalen elkaar troffen in de achtste finale van het WK.

Twee jaar eerder had Oranje mede dankzij een zwaarbevochten zege op het gastland in de halve finale nog de Europese titel veroverd. Het voelde voor veel Nederlanders als revanche voor de verloren WK-finale van 1974. Maar op die al even beladen avond in Milaan was het de beurt aan de Duitsers om wraak te nemen. 'Ik heb twee jaar op deze dag gewacht', zei Völler destijds. 'Niets zou mooier zijn dan de Hollanders naar huis te sturen.'

Het waren dergelijke uitspraken die de aanvaller van AS Roma niet geliefd - of beter gezegd: gehaat - maakten bij voetbalminnend Nederland. Net als zijn gedrag in het veld. Völler stond wat dat betreft symbool voor de anti-Duitse-sentimenten, die bij elke ontmoeting op het veld weer aan de oppervlakte kwamen. Zo ook op die avond in Milaan, toen Völler weliswaar zijn revanche kreeg, maar het zelf niet meemaakte.

Althans, niet binnen de lijnen. De aanvaller van AS Roma werd na 22 minuten immers van het veld gestuurd, net als Rijkaard. Het begon allemaal met een overtreding van de AC Milan-ster op de spits van Duitsland, die vervolgens in woord en gebaar van zich afbeet. Allebei geel. Maar daarna was het nog niet klaar. Völler ging door op Hans van Breukelen en kon vertrekken. En daarna gebeurde het.

Net toen Völler de rode kaart had gekregen van de Argentijnse scheidsrechter Juan Carlos Loustau, mikte Rijkaard een fluim in de volle bos met krullen van zijn tegenstander. Het gebeurde voor het oog van de camera. En ook Loustau was het niet ontgaan. Ook de Nederlander kon inrukken. Het spuugincident was geboren. En de twee kemphanen zouden er nooit meer vanaf komen.

Zo kwam er een heuse Rijkaard-shampoo op de markt in Duitsland. 'Macht das haar Völler!' En zes jaar later zaten de twee gebroederlijk naast elkaar voor een boterreclame. 'Met Echte Boter krijg je ze weer aan tafel', luidde de slogan. Völler en Rijkaard hadden de plooien toen overigens allang gladgestreken. Al meteen na de wedstrijd had de Duitse aanvaller de excuses van De Lama geaccepteerd.

Rijkaard schreef later zelfs een open brief om sorry te zeggen. Hij zat destijds niet lekker in zijn vel. 'Het is gebeurd, klaar, zand over', reageerde Völler, voor wie het veroveren van de wereldtitel in zijn Stadio Olimpico (het stadion van zijn club AS Roma) alles vergoedde. Al heeft hij nooit begrepen waarom hij ook van het veld werd gestuurd. 'Dat was een groot ontrecht. Als ik nou iets had gedaan, oké. Maar ik deed helemaal niks.'

Völler miste door zijn rode kaart de kwartfinale tegen Tsjechoslowakije (1-0), maar was in de halve finale (winst na penalty's tegen Engeland) en de WK-finale tegen Argentinië weer van de partij (1-0). Daarin deed hij zijn reputatie eer aan. Met een schwalbe versierde hij de penalty waaruit Andy Brehme de winnende zou maken. Het leverde West-Duitsland de wereldtitel op, Völlers grootste succes in zijn lange carrière.

• Meer over

• Duitsland
• Nederland
• Wereldkampioenschap 1990 Italy