Terugblik Dag 22: stiftende gek en 'krachtpatser' Melo

Een ongeleid projectiel, een wildebras en veel te druistig. De voetbalkenners waren het er over eens: Nigel de Jong is ontembaar; nooit zullen de ondoordachte tackles uit zijn arsenaal verdwijnen. In het kwartfinaleduel met Brazilië bewijst de middenvelder dat hij ook zonder wilde overtredingen de aandacht kan trekken.

De Jong bestrijdt de Goddelijke Kanaries als een veldheer, raakt niet in paniek en vormt samen met de tevens uitblinkende Mark van Bommel het kloppend hart van Oranje. Enig smetje op zijn perfecte optreden: een gele kaart voor een lichte overtreding. Wat volgt voor De Jong is een schorsing. Gregory van der Wiel ondergaat hetzelfde lot. Maar De Jong weet het al: Greg en hij zijn erbij in de finale; daar zorgt de rest wel voor. Je moet het maar durven. De ogen van de hele wereld zijn op jou gericht. Een heel continent hoopt dat je faalt, je geboorteland kijkt in spanning mee. Een misser zal een stortvloed aan kritiek tot gevolg hebben. Bij een treffer word je tot in de lengte der dagen bejubeld. Sebastián Abreu zal er niet bij stilgestaan hebben. De aanvaller schiet Uruguay in de strafschoppenserie naar de halve finale. Ghana rest slechts een afscheidsronde. De manier waarop Abreu het vonnis velt, is opzienbarend. Met een soepel stiftje, een Panenka (vernoemd naar de penalty van de Tsjech Antonin Panenka waarmee hij de EK-finale in 1976 tegen Duitsland besliste, red.), tilt hij de bal tergend langzaam richting doel én overwinning. Een even risicovolle als briljante keuze. Maar hoe kan het ook anders, als je in Uruguay als El Loco (de gek) door het leven gaat. Bert predikt rust, vertrouwen en lef. De bondscoach raakt ook na een matige eerste helft tegen Brazilië niet in paniek. Hij gelooft in zijn jongens. Pas in de 85ste minuut past de coach zijn eerste wissel toe. Dan heeft zijn elftal een 0-1 achterstand al omgebogen. Het elftal betaalt het vertrouwen van de bondscoach terug. Het gevolg: schoonvader in een innige omhelzing met schoonzoon (zie foto geheel linksboven). Felipe Melo toont zich een slecht verliezer. De middenvelder is na de tweede Nederlandse goal dusdanig in de war dat hij over de schreef gaat. Melo verliest zijn hoofd en trapt Arjen Robben na. Een vuile actie, waarvoor de Braziliaan terecht de rode kaart krijgt. Na afloop van het verloren duel met Oranje foetert Melo op alles en iedereen. 'Ik verontschuldig me, maar niet voor mijn overtreding op Robben. De scheidsrechter was te streng. Ik wilde slechts de bal pakken om een counter op te zetten', bagatelliseert de boosdoener zijn smerige vlaag van verstandsverbijstering. 'Het is zwaar om naar huis te bellen en je zoon te horen huilen.'

Voor het slachtoffer reserveert Melo allesbehalve lovende woorden. 'Robben bleef simuleren. Iedere keer dat hij aan werd geraakt, rolde hij over het veld. Als ik hem had willen bezeren, had hij het veld moeten verlaten. Ik heb genoeg kracht om zijn been te breken.' Asamoah Gyan had zichzelf onsterfelijk kunnen maken. In de slotseconde van de verlenging van het treffen met Uruguay mag de Ghanees een strafschop nemen en kan hij een penaltyserie voorkomen. Ghana, de enige overgebleven Afrikaanse WK-deelnemer, is dicht bij een unieke prestatie voor het continent; het bereiken van de halve finale. Maar Gyan bezwijkt onder de druk en raakt de lat. Zijn falen doet het laatste sprankje Afrikaanse titelhoop teniet; Uruguay wint de aansluitende strafschoppenserie.(Tim Tempelaars)