Anass Achahbar (30) leek voorbestemd voor de absolute top, maar de loopbaan van het voormalige Feyenoord-talent pakte heel anders uit dan veel mensen aanvankelijk dachten. Hij zag in Roemenië een trainer klappen uitdelen, maakte een complete chaos mee in Griekenland en tekende onlangs bij amateurclub Westlandia. ‘Toch is het voor mij een prachtige carrière geweest.’
De talenten van Oranje Onder-17 bespringen elkaar in 2011 nadat ze de generatiegenoten van Duitsland hebben verslagen in de EK-finale. Spelers als Memphis Depay, Nathan Aké en Tonny Vilhena dansen en schreeuwen erop los. Ook Achahbar gaat compleet uit zijn plaat. Hij is een van de parels van zijn lichting en heeft als een van de weinigen al zijn Eredivisie-debuut gemaakt. Volgens kenners heeft de kleine Hagenees een gouden toekomst voor zich.
'Stel dat alles vanaf het begin perfect was gegaan en ik nu bij Barcelona zou spelen… Misschien was ik dan nu wel een arrogante lul geweest'
Aké heeft inmiddels een Champions League-trofee op zak, Memphis is onderweg om topscorer aller tijden van Oranje te worden en Vilhena speelt in de Griekse top. Achahbar komt met een voetbaltasje op zijn rug het terrein van amateurclub Westlandia opgelopen. Hij schuift aan in de bestuurskamer en neemt ons mee in zijn bruisende voetbalreis. ‘Toch ben ik blij met de persoon die hier zit’, zegt hij. ‘Stel dat alles vanaf het begin perfect was gegaan en ik nu bij Barcelona zou spelen… Misschien was ik dan nu wel een arrogante lul geweest. Iedereen bewandelt zijn eigen pad.’
Talent
Als jonge speler werd Achahbar al snel een bekende naam. Hij doorliep de gehele Feyenoord-jeugd, werd topscorer van de B1 en debuteerde al op zijn zeventiende in de hoofdmacht onder Ronald Koeman. Zeker na de Europese titel met Oranje Onder-17 stonden de buitenlandse topclubs voor hem in de rij. ‘Dat hoort een beetje bij voetbal. Het kan heel snel omhooggaan, maar net zo snel weer naar beneden.’
Voor de kleine Hagenees was al die buitenlandse interesse helemaal geen issue. Zijn enige wens was slagen bij zijn droomclub Feyenoord. Na zijn vuurdoop duurde het een tijdje voordat Achahbar daadwerkelijk zijn doorbraak beleefde. Twee seizoenen lang kwam hij weinig aan spelen toe, waarna hij een half jaar aan Arminia Bielefeld werd verhuurd.
'Als ik in De Kuip speelde, voelde ik nooit druk. Het was mijn thuis'
Zijn mogelijkheden bij Feyenoord leken voorbij, maar onder Fred Rutten kreeg Achahbar alsnog een kans. Richting het einde van het seizoen 2014/15 kreeg de spits plotseling een basisplaats in de topper tegen PSV. Hij weet nog dat hij zich die middag bijzonder ontspannen voelde. ‘Als ik in De Kuip speelde, voelde ik nooit druk. Het was mijn thuis.’
Hij herinnert zich dat hij in de catacomben relaxed tegen een muurtje aan leunde en rustig om zich heen keek. Al het talent dat iedereen altijd in de kleine spits had gezien, kwam eruit op die middag op 22 maart 2015. Achahbar zorgde er met twee schitterende doelpunten persoonlijk voor dat De Kuip ontplofte. Bij het juichen barstten zijn aderen nog net niet uit zijn nek. ‘Alle emotie kwam er op dat moment uit. Hiervoor was ik naar Duitsland vertrokken en had ik al die jaren zo veel werk verricht.’
Ieder seizoen krijgt hij minimaal tien aanvragen voor interviews rondom de wedstrijd tussen Feyenoord en PSV. ‘Dat heb ik altijd geweigerd. Ik ben gewoon niet echt een jongen die houdt van de fame.’ In de zomer van 2015 vertrok Rutten en nam Giovanni van Bronckhorst het over. Die deed een stuk minder vaak een beroep op de technische spits. ‘Helaas voor mij zat Rutten er maar een jaar. Ik denk zelf dat als hij langer was gebleven, ik een heel ander pad had kunnen bewandelen.’
