Zelf voetbal ik op donderdagavond in een zes-tegen-zes-competitie in Utrecht. Het niveau mag zeker geen naam hebben, maar vorig jaar liep er bij de tegenstander ineens een veel te goede voetballer rond. Als hij begon te dribbelen, was er voor ons als huis-tuin-en-keuken-voetballers weinig tegenin te brengen. Toen hij voor de derde keer simpel langs me versnelde, dacht ik ineens: Is dat niet Youness Mokhtar? Bij zijn volgende actie zag ik ineens dat hij ook een broekje van zijn laatste club ADO Den Haag droeg.
Toen wist ik het zeker: dit moet de buitenspeler van clubs als PEC Zwolle, FC Twente en Columbus Crew zijn. Even later dacht ik: Hoe vaak krijg ik nou de kans om een profvoetballer een panna te geven? Dus bij de eerstvolgende keer dat ik de bal kreeg, probeerde ik het. Mokhtar doorzag de actie uiteraard van mijlenver en onderschepte de bal simpel. Daarna zei hij droogjes: ‘Dat probeert iedereen.’ Mokhtar was verder niet van plan om ons te dollen en liet vooral zijn teamgenoten goed spelen. Tot hij ineens de bal aan de linkerkant kreeg, naar binnen sneed en de bal keihard via de onderkant van de lat binnenschoot.
‘Als vrienden in Utrecht een wedstrijdje spelen, ga ik er vaak meteen op af’, lacht hij nu vanuit Indonesië, waar hij voor Bhayangkara FC speelt. ‘Dit keer vroeg de buurman van mijn moeder of ik met zijn team wilde meedoen. Ik zat op dat moment zonder club en wilde even lekker zweten.’ Hij kan zich zijn goal op die zomeravond in de Utrechtse wijk Hoograven nog herinneren. ‘Volgens mij stonden we gelijk en was er nog maar heel even te spelen. Toen dacht ik: Even aanzetten, anders heeft die buurman me voor niks meegenomen.’
Momenteel is Mokhtar met zijn club op trainingskamp in Bogor, wat twee uur ten zuiden van zijn woonplaats Jakarta ligt. Hij is even weg uit de drukte van de Indonesische hoofdstad. ‘We zitten hier nu midden in bergen’, zegt hij. ‘We trainen hier in de buurt van een tropische jungle. Er zijn hier veel bananenbomen, al het groen groeit hier door elkaar heen.’ Het trainingsveld laat nog wel wat te wensen over. ‘Het is natuurlijk moeilijk om op de bergen een mooi grasmatje neer te leggen. We trainen hier op een knollenveld. Het loopt niet echt vlak, laat ik het zo zeggen. Bij elke stap moet ik goed kijken waar ik mijn voet neerzet.’
Mokhtar belandde ongeveer vijf maanden geleden bij Bhayangkara FC. Het is zijn tweede club sinds die zomeravond in Utrecht. Nadat hij een tijdje transfervrij was, verkaste hij begin dit jaar naar de Marokkaanse club Raja Casablanca. Die overstap pakte compleet anders uit dan hij had gehoopt. ‘Ik werd in januari gehaald door Marc Wilmots’, vertelt hij. ‘Maar hij werd na drie weken alweer ontslagen. Toen kwam er een lokale trainer en die wilde natuurlijk zijn eigen spelers halen. Dan wordt het een lastig verhaal in dat soort landen. Ik belandde een beetje in een uitzichtloze positie.’ Mokhtar moest het doen met trainingen en oefenwedstrijden. Hij maakte uiteindelijk geen officiële minuut voor de club uit de Marokkaanse havenstad.
Gerelateerde artikelen
