Ik geloof in God. Niet in een God voor de mensen, maar in een God die, slechts gekleed in een voetbalbroekje, boven in de voetbalhemel – als Hij zich een beetje verveelt – voetbaljongensboeken schrijft. Gods laatste hoofdstuk: Robin van Persie.
Als ik dit schrijf, moet Robin nog worden gekeurd bij Feyenoord, maar dat doet niet ter zake. Ze kunnen de keuring eventueel door iemand van Ajax of door de KNVB laten doen. Als er dan iets mis is, horen we het toch pas over een paar jaar. Al heeft Robin van Persie appelmoes of babi-pangang in zijn knieën, dan nóg haalt Feyenoord hem terug. Giovanni van Bronckhorst wil Robin desnoods op een visstoeltje midden in het strafschopgebied zetten. Als hij er maar is. Oude glorie in het strafschopgebied, daar gaat het om.
Al eet je een visje in een jacuzzi die je midden in de huiskamer hebt laten bouwen, je blijft voor de fans een havenarbeider die zijn geliefde club komt redden