Het veelbewogen levensverhaal van Blaszczykowski
In de rubriek Voetbalplaatje van de Dag gaan we op zoek naar de verhalen achter de spelers op het EK. Door te grabbelen in een grote bak met voetbalplaatjes, wordt dagelijks bepaald welke speler aan bod komt. In de achttiende editie: Jakub Blaszczykowski.
Na de ontlading na zijn achttiende interlandgoal (alsof het zo moet zijn) neemt de meest ervaren international van Polen even tijd voor zichzelf. Even los van zijn teamgenoten knielt hij in het Parc des Princes, sluit zijn ogen en wijst met zijn wijsvingers naar de hemel. De gedachten van Jakub Blaszczykowski gaan na de openingstreffer in de achtste finale tegen Zwitserland (1-1) uit naar zijn moeder Anna en naar God, die hij iedere dag weer bedankt voor het leven dat hij nu leidt. Ver weg van het dorpje Truskalosy, waar hij in 1996 voor het leven wordt getekend.
| Leeftijd | 30 |
| Positie | Rechtsbuiten |
| Geboorteplaats | Tuskolasy |
| Clubs | Wisla Kraków, Borussia Dortmund, Fiorentina |
| Interlands | 83 |
De dan elfjarige Kuba is ooggetuige bij de moord op zijn moeder. De dader: zijn vader Zygmunt. Hij brengt zijn vrouw met een messteek om het leven en vlucht, maar wordt al snel in de kraag gevat en gaat voor vijftien jaar de cel in. Samen met zijn oudere broer trekt Jakub in bij zijn oma. Daar begint hij te lezen in de Bijbel en wordt hij een devoot katholiek. Meerdere keren per dag bladert hij door het boek. Het maakt hem een beter mens, zou hij later zeggen in zijn eigen autobiografie.
Binnen de muren van zijn grootmoeders huis is hij met zijn neus in de Bijbel de rust zelve, buiten die veilige omgeving wordt hij gezien als een lastige jongen. Zijn oom Jurek Brzeczek – voormalig aanvoerder van het Pools nationale elftal – prikt daar doorheen en zorgt ervoor dat hij weer terug op het juiste spoor komt. Hij regelt een stage voor zijn neefje bij Wisla Kraków, waar hij in tweeënhalf seizoen een keer Pools kampioen wordt en een transfer verdient naar Borussia Dortmund.
De Duitsers sluiten Kuba – het Poolse verkleinwoord voor Jakub - in de armen en de buitenspeler groeit al snel uit tot een publiekslieveling. Blaszczykowski gaat in die tijd ook nog goed om met Robert Lewandowski, de andere Poolse voetbalcrack. Lewangoalski trekt zelfs in bij Blaszczykowski en zijn vrouw als hij in 2010 van Lech Poznan overstapt naar Die Schwarzgelben, maar al snel blijkt dat de twee elkaar niet mogen.
Het onvermeld laten van de praktische hulp en steun van zijn drie jaar oudere landgenoot door Lewandowski in zijn eerste interview met een Duits medium is de spreekwoordelijke druppel voor Blaszczykowski. Die besluit, volgens Duitse media, direct om nooit meer een woord te wisselen met Lewandowski. De ondankbaarheid van Lewandowski, Blaszczykowski kan en wil dat niet begrijpen. Op het veld hebben ze een professionele verstandshouding.
Adam Nawalka zit in aanloop naar het EK in Frankrijk wel met de persoonlijke vete tussen de twee in zijn maag. De opvolger van Smuda kan vanaf 2013 door een zware kruisbandblessure ruim anderhalf jaar lang niet over Blaszczykowski beschikken en de keuze om de aanvoerdersband dan maar aan Lewandowski te geven is een logische. Lewi is na de buitenspeler de meest ervaren, aansprekende en geslepen international en bovendien op schot. Met dertien treffers in de kwalificatiereeks zou de spits een Europees record evenaren.
Nawalka houdt uiteindelijk vast aan Lewandowski als zijn aanvoerder en hoopt dat de animositeit tussen de twee geen issue zal zijn in Frankrijk. 'De kern van het conflict ligt in hun persoonlijkheden', zei Pawel Wilkowicz, auteur van de biografie over Lewandowski, daar ooit over in een interview in NRC. 'Robert is een man die geen 'dankjewel' kan zeggen en Kuba iemand die nooit 'sorry' zegt. Maar wat maakt het uit? Al gunnen ze elkaar geen woord of blik, de bal gunnen ze elkaar wel.'
Een gouden combinatie vormen de twee kemphanen dit EK echter nog niet. Want hoewel Blaszczykowski al twee keer trefzeker en een keer aangever was bij een Pools doelpunt, was Lewandowski daar nog niet een keer bij betrokken. De assist was voor Arek Milik, de aangevers bij zijn doelpunten waren diezelfde Ajax-spits en Kamil Grosicki. En waar Lewandowski moeite mee heeft, schittert Blaszczykowski in uit: dankbaar zijn. Hij bedankt zijn ploeggenoten voor hun aandeel in zijn goals en knielt voor God. Blaszczykowski heeft geen aanvoerdersband nodig om te schitteren, zijn geloof geeft hem de kracht om te allen tijde, ondanks de teleurstellingen in zijn leven, als een echte ster te flonkeren. (Mitchell Minnaard)
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login