Alan Shearer zal ook als geest blijven rondwaren op St James' Park

Eén landstitel. That’s it. Meer prijzen dat het kampioenschap van 1995 met Blackburn Rovers won Alan Shearer niet. Met zijn teams dan. Individueel kreeg de spits wel de erkenning die hij verdiende. Zoals de Gouden Schoen als topscorer van Euro 1996 in eigen land. Maar het mooiste succes is een record dat schier onmogelijk te breken is: met 260 goals is hij met afstand de meest scorende spits aller tijden van de Premier League.

Tegenwoordig kost een gemiddelde wereldtopper 180 (Kylian Mbappé) à 222 miljoen euro (Neymar), in de zomer van 1996 was vijftien miljoen pond volgens het merendeel van de media nog gekkenwerk. Newcastle United-trainer Kevin Keegan wreef zich echter in zijn handen toen bekend werd dat clubeigenaar Sir John Hall de topscorer van het EK naar Noord-Engeland had gehaald. ‘Alan Shearer kost een hoop geld’, beaamde de manager. ‘Maar hij is elke cent waard. Een Van Gogh kost misschien honderden miljoenen. Maar als je het doek graag wilt hebben en je kunt het betalen, dan koop je het toch?’

Die uitspraak klinkt misschien pedant en opschepperig, maar Shearer werd er door de supporters nooit op aangekeken. De spits die op de continentale eindronde in eigen land goed was geweest voor vijf treffers, had de aanbiedingen van Manchester United resoluut afgeslagen om te kunnen thuiskomen in zijn geboortestad. Die daad maakte Shearer vanaf het begin onsterfelijk in de stad van de Geordies.

Hoewel de ploeg van Keegan na het mislopen van de nagenoeg zekere landstitel in 1996 vooral behoefte leek te hebben aan verdedigende versterkingen, was iedereen het erover eens dat The Magpies met de Blackburn Rovers-spits er kwalitatief flink op vooruitgingen. Het koppel Les Ferdinand-Alan Shearer met om hen heen David Ginola en de oude meester Peter Beardsley was zonder meer een van de beste aanvalslinies van het Britse eiland. En in de ogen van Keegan zelfs méér dan dat. ‘De meest succesvolle club van Europa zijn we nog niet, wél de grootst denkende’, zei de coach destijds in VI. ‘Barcelona probeerde deze zomer Ginola te contracteren. Dat lukte niet. Natuurlijk niet, want vertel me eens wat die Catalanen meer hebben dan wij? Newcastle United is een grotere club dan Barcelona.’

De tijden zijn veranderd, met Barça als een van Champions League-favorieten en Newcastle als degradatiekandidaat in de Premier League. Eén ding is altijd hetzelfde gebleven. Shearer is sinds de zomer van 1996 nog steeds onlosmakelijk verbonden aan The Toon. En was ook al als speler een van de machtigste personen in de club. Ruud Gullit kan daarover meespreken. De voormalige Oranje-international werd in 1998 coach van Newcastle United en zag het niet echt zitten in Shearer. De Amsterdammer zette het lievelingskind van de stad zelfs regelmatig op de bank. De uitkomst van de controverse tussen trainer en speler was niet alledaags, want uiteindelijk diende de manager zijn spullen te pakken.

St. James’ Park ligt op een heuvel in het centrum van de stad. Als een kathedraal heeft het stadion, dat net als de club stamt uit 1892, zijn plek in de skyline. Voetbal is dan ook een religie voor de Geordies. En bij religie horen nu eenmaal heiligen. Zoals Kevin Keegan en ook Alan Shearer. Die status heeft hij niet te danken aan zijn charisma of kleurrijk gedrag (met hem kenmerkende uitspraken als: ‘Voetbal draait niet om het maken van goals, maar om winnen’), maar heeft hij vooral opgebouwd als aanvalsleider. In totaal scoorde de op 13 augustus 1970 in Newcastle geboren spits 148 keer in 303 Premier League-duels namens The Magpies. Op 4 februari 2006 overtrof hij met zijn 201ste officiële goal zelfs het clubrecord van Jackie Milburn. Newcastle United zonder Shearer was als een jager zonder geweer, werd er in zijn hoogtijdagen over hem beweerd.

Shearer heeft altijd duidelijk laten weten dat de liefde wederzijds is. ‘Ik heb nooit weg gewild’, zei hij ooit. ‘Ik ben hier voor de rest van mijn leven en hopelijk daarna ook.’ Hij zou dus als een geest willen rondwaren op St. James’ Park. Misschien dat hij zijn club dan meer geluk kan brengen. Als manager wilde het niet zo vlotten. Met hem aan het bewind degradeerde Newcastle United na zestien jaar Premier League in 2009 naar het Championship.

• Meer over

• Premier League 2018/2019